Jesteśmy matrycą dla świata

Dzisiaj trzy zbiory esejów Andrzeja Szczeklika, wybitnego lekarza, badacza i odkrywcy, rektora Uniwersysteu Medycznego w Krakowie, przyjaciela artystów, pianisty grywającego w Piwnicy pod Baranami, humanisty z filozoficznym zacięciem.

 

Nic w tych zbiorach nie ma o dietach, witaminach, suplementach, koncernach farmaceutycznych, zdrowym trybie życia. Jest dużo o magii, duszy ludzkiej, Bachu, Aztekach, dźwiekach w ludzkim ciele, o sercu, śmierci nagłej, o źrenicy oka, o komórkach, które mają pamięć, o wirusach „które nie są żywe, bo straciły w ewolucji tyle swoich genów, że zdają się na swoich gospodarzy, prowokując pytanie o definicję życia w ogóle”.

„Intuicja, ta krótka ścieżka nad rozumem.”

„Od chwili urodzenia świat w sobie nosimy. Jesteśmy jego matrycą. I gdyby kiedyś świat się zagubił, to w nas mógłby się odnaleźć i z nas odtworzyć.”

„Dlaczego jedne interwały i akordy brzmią dla ucha miło, a inne – nie? Bo muzyka już w nas jest.”

„Nauka tłumaczy jak działa Natura, ale nie tłumaczy dlaczego tak działa. Rozum oświetla nam świat, w którym bytujemy, ale wiara nadaje mu sens.”

„Astronom widzi światło gwiazd, które rozpoczęło swoją podróż do naszych oczu na długo, zanim ten świat powstał. Biolog zagląda do jądra ludzkiej komórki i znajduje w nim zapis dziejów sprzed pojawienia się człowieka na Ziemi.”

„Religia Azteków była religią ekstazy – najwyższego zachwycenia, olśnienia jako jedynej drogi połączenia z absolutem.”

 

„Katharsis”, „Nieśmiertelność” i „Kore” – niezwykły zapis wędrówek ludzkiego serca i umysłu, wielkiej namiętności życia.

 

Iwona D. Bartczak