Rozpoczęło się uzbrajanie przedmiotów codziennego użytku

Przekształcenie przez Izrael codziennych narzędzi komunikacji i informacji w śmiercionośną broń zapoczątkowuje nową erę paranoi i strachu.

Ataki na pagery i krótkofalówki (a być może nawet panele słoneczne ) w Libanie to jedno z wydarzeń, których prawdopodobieństwo jest już pewne: wykorzystanie przedmiotów codziennego użytku jako broni w konfliktach XXI wieku.

Ale byli zapewne i tacy, którzy uważali, że ta „uzbrajanie wszystkiego” – jak to ujął analityk ds. bezpieczeństwa Mark Galeotti – to materiał na hollywoodzkie filmy lub cyberpunkowe thrillery kryminalne. Ich zdaniem przekształcenie pagerów lub telefonów w urządzenia wybuchowe prawdopodobnie nie było możliwe ani pod względem technologicznym, ani logistycznym. Był to rodzaj scenariusza, który tylko najbardziej paranoiczni mogliby uznać za możliwy do zrealizowania. A jednak to się już wydarzyło. I pochłonęło życie 37 osób , zraniło tysiące innych i stworzyło możliwość katastrofalnych zakłóceń organizacyjnych.

Możliwość komunikowania się w obrębie armii lub sieci terrorystycznej zawsze była podstawą wojny. A zdolność komunikowania się – i komunikowania się szybko – jest jeszcze ważniejsza, gdy skala geograficzna wojny się rozszerza. Organizacja musi być w stanie zaufać, że jej narzędzia komunikacji są niezawodne. I musi zaufać, że ludzie, z którymi rozmawia, są prawdziwi, a nie fałszywi (lub produkty AI – coraz większy strach w czasach „deep fakes”).

Członkowie organizacji muszą również znaleźć sposoby, aby mieć pewność, że nikt ich nie słucha – to nieustanna obawa w czasach, gdy narzędzia komunikacji nieustannie ewoluują pod względem swojej mocy i złożoności. Każda organizacja w XXI wieku musi więc wykazywać się paranoją, jeśli chodzi o zagrożenia związane z cyfrową erą i różnymi sposobami, w jakie można kraść, monitorować, uszkadzać lub manipulować informacjami i komunikatami.

Jednak przekształcenie codziennych narzędzi komunikacji i informacji w rzeczywistą broń rodzi nowy rodzaj paranoi i strachu.

Jak bardzo powinniśmy się martwić?

Wielu ludzi będzie twierdzić, że to, co widzimy w Libanie, nieuchronnie pojawi się w okolicy naszego miejsca zamieszkania.

Audrey Kurth Cronin, dyrektor Instytutu Strategii i Technologii na Uniwersytecie Carnegie Mellon w USA , twierdzi  , że jednym z największych wyzwań dla bezpieczeństwa na horyzoncie jest możliwość śmiercionośnego wzmocnienia się przez podmioty niepaństwowe w czasach „otwartej innowacji technologicznej”. Innymi słowy, żyjemy w czasach, w których wykorzystanie przełomowych technologii jest otwarte dla coraz większej liczby organizacji i osób. To już nie wielkie mocarstwa mają całą potęgę technologiczną.

Jednocześnie w dobie rosnących napięć geopolitycznych niektórzy światowi przywódcy mogą uważać, że mogą przetestować możliwości taktyk planowanych i eksperymentowanych przez ich hakerów i ekspertów technologicznych.

W 1999 r. dwóch pułkowników chińskiej armii napisało książkę o zmieniającym się charakterze wojny i polityki międzynarodowej w epoce technologii cyfrowych. Omówiłem ich pomysły w mojej książce z 2023 r. Theorising Future Conflict: War Out to 2049 . Jednym z najbardziej niepokojących komentarzy w ich książce jest ten dotyczący potencjalnego wykorzystania wszystkiego jako broni w przyszłych globalnych konfliktach: „[Te] nowe koncepcje broni sprawią, że zarówno zwykli ludzie, jak i wojskowi będą ogromnie zdziwieni faktem, że zwykłe rzeczy mogą stać się bronią, za pomocą której można prowadzić wojnę”.